maandag 11 januari 2010

Nasca!!

Hier volgt een reisverslag van de uitstap naar Nasca. Die lijnen in de vorm van verschillende dieren zijn zo speciaal, niemand kan verklaren hoe de Incas die hebben kunnen maken.


Zondag 10 januari ben ik naar Nasca geweest, samen met Nicole, Angelique en Alexander. 'S morgensvroeg om 4 uur opgestaan, maakte ik mij in stilte klaar om de rest niet wakker te maken. Ik liet een briefje achter op tafel: "Me fui a Nasca, no tengo ninguna idea a que hora regresamos. Por eso me llevé la llave. Daan." Samen met Nicole namen we een taxi naar het busstation, helemaal opgelaten omdat we de Nascalijnen gingen zien! We hadden nog niet ontbeten en dus kochten we iets langs de straat, maar van pech gesproken stond mijn yoghurt vol net schimmel. Gelukkig waren ze zo aardig om hem nog te wisselen. We wouden gaan zitten, ontbijten en wachten op Angelique en Alexander, maar we hadden niet door dat we recht in een plas kots gingen staan! Tweede tegenslag zo vroeg in de morgen! Daar kwamen Angelique en Alexander aan, gepakt en gezakt, want voor hen begon buiten de dag naar Nasca ook een 3-weekse reis in Peru! Ticketjes naar Ica gekocht en de bus van 5 uur ingestapt, hing die bus toch wel nie vol met een vreselijke zweetgeur! Maar het venstertje openzetten hielp ons om die 3de tegenslag te overwinnen :P Het raampje ging al snel terug dicht toen er een verschrikkelijke strontgeur naar binnen kwam, we hadden ondertussen alle tegenslagen van de dag al gehad xD
In Ica namen we ipv een bus, een colectivo naar Nasca, een antieke auto met plaats voor 6 passagiers, waarmee we 2 uur onderweg zouden zijn. Het landschap onderweg was prachtig, de bergen, planten afgewisseld met een stuk hélemaal niks! We kwamen aan in Nasca en we werden opgewacht door iemand van de organisatie die ons gingen begeleiden naar het vliegtuigje waarmee we de Nascalijnen gingen bewonderen. We kregen eerst nog een film te zien met een hele uitleg over die Nascalijnen. Alles was echt supergeregeld! (helemaal in contrast met het "Perú"). Een keer aangekomen aan het luchthaventje bleek dat we maar met 3 in een vliegtuigje konden en omdat Nicole en ik geen koppel zijn, moest iemand van ons 2 apart gaan. Uiteindelijk is Nicole met 2 Engelsen meegeweest. Daarna was het onze beurt, de vlucht duurt 35 min en ik zat langs de piloot! In het begin waren we alle3 fotos aant trekken van deze lijnen (zoek ze maar eens op op het internet!), maar na een 10tal minuutjes voelde ik het al in mijn maag. Het vliegtuigje vloog constant op en neer, van links naar rechts, schokkend, draaiend etc.. Ik keer naar achter en zag dat Alexander al zijn zakje gebruikte en Angelique het fototoestel had overgenomen. Dus met mijn kotszakje in de ene hand, fototoestel in de andere en nog 25min en de helft van de figuren te gaan, werd het een strijd tegen de misselijkheid! Concentreren om een foto te maken was echt een hel. Dus tegen het einde van de vlucht werden het fotos op goed geluk, die nog gelukt bleken te zijn ook. Bij het landen was ik trots dat mijn zakske nog altijd leeg was, want het heeft soms niet veel gescheeld of ...! Bij het uitstappen zag ik dat zowel Angelique als Alexander hun zakske goed gevuld hadden :P en zagen we Nicole terug. Zij had het ook moeilijk gehad onderweg en geen kotszakje meegekregen. Dus een geluk bij een ongeluk heeft ze niet moeten kotsen. Daarna werd de dad rustig ingevuld. Wat souvenirs gaan kopen, rusten op het plaza de armas, gaan eten in het restaurant "Rico Pollo" (Lekkere Kip) en op zoek gegaan naar wat gras om te rusten. In de Kapitoolgids stond een plaats aangeduid: een museum met een tuin, dus gingen we naar daar met de bedoeling in de tuin te gaan zitten. We gingen naar binnen en die vrouw bekeek ons, zonder goeiedag, en zei meteen "15 soles" met een glimlach op haar gezicht. Het was dus niet mogelijk om in die tuin te geraken zonder ook het museum te betalen en zijn we maar weg gegaan op zoek naar iets anders. Wandelend voorbij de markt, het plaza de armas gingen we een milkshake drinken, eigenlijk meer een glas met half gesmolten ijs. De man had geen wisselgeld, dus hebben we minder betaald en moesten we terug komen om de rest te betalen wanneer we het kleingeld hadden, die heeft ons dus nooit meer terug gezien. De ingang van een hotel was te duur volgens ons, dus zijn we in de voortuin van het hotel gaan zitten xD en gerust.. We hebben een Kolibri gezien en volgens Alexander zijn dit vogels die ge bij wijze van spreken maar 1 keer ziet in uw leven! Uitgerust met de beschikbaarheid van een mooi toilet was het tijd voor Nicole en mij om te vertrekken. Eerst wou ik nog iets eten, en ik bestelde een "ensalada de tomates" (slaatje van tomaten). Bleek da dus gewoon een bord vól met tomaten te zijn, 1blaadje sla en een halve limoen (om er smaak aan te geven). Ja eigenlijk zei de naam het al, ik had alleen niet door dat ik het zó letterlijk moest nemen xD
Dus na het afscheid van Angelique en Alexander (zij gingen doorreizen naar Arequipa) begon de terugreis naar Chincha (bijna 4 uur). Moe aangekomen thuis (na 12 uur ´s nachts) en aan de familie over de reis verteld, ging ik tevreden maar uitgeput slapen.

Een nogal zeer uitgebreid verslag heb ik zo de indruk xD
Chau, Daan

vrijdag 8 januari 2010

December + begin januari

Hier gaan we dan, het is weer een maand geleden!

De laatste dag op school was officieel vrijdag 18 december, ookal hadden we al 2 weken bijna geen lessen. Die dag werd vooral ingevuld door op de tshirten en hemden van uw vrienden boodschapjes te schrijven en af en toe werden er nog wat examens gemaakt. Mijn tshirt staat volgeschreven! Na een wenend afscheid in de klas ging een deel van de klas door naar het strand. Het water viel goed mee, de golven waren groot, de zon scheen, er was een bal, vrienden en drinken! Dan kan het niet mis gaan :P Die avond was er een feest gepland voor de hele klas in het huis van iemand uit het 3de. Dit was dan al het 2de afscheid van de klas. Er werd volop gedanst en ik ben al helemaal mee met de manier van feesten en dansen :P

17 december ´s avonds was er het promofeest van Annegrete (colegio Medalla Milagrosa). Gekleed in kostuum en zij in kleed, moesten we de trappen afdalen, daarna werd er gegeten en gedanst. Om 2 uur was het al gedaan en hebben ze ons naar buiten gejaagd!

De scouts gaat nu officieel elke zaterdag door, hopelijk blijft het hier bestaan nadat we allemaal wegzijnuit Peru!

Ik heb een paar kee kerstman gespeeld voor de winkel van mijn peruaanse mama, gewoon om hen een plezier te doen. Mijn nonkel had mij voor een voldongen feit gezet: hij vroeg het mij toen hij de verkleedkleren en de kleine cadeautjes al gekocht had! Maarja, het was eens iets anders.. Blije kindjes, wenende kindjes, een vergissing (ik gaf een roze ballon aan een klein kindje dat voor mij duidelijk een meisje was, waaop die mama zei : "Es un hombre").

We hadden een kerstetentje met AFS en en uitwisseling van cadeautjes. Ik heb een ijzeren briquet met groene vlam cadeau gedaan en een DVD "de geschrokken tet" ("La Teta Asustada"), een soort van droge, harde bonen en een armband van pitjes gekregen. Op een gegeven moment gingen de 2 thaisen naar de keuken om te vragen of het nog lang ging duren, iets wat wij (Angelique en ik) nooit zouden doen in België als ge uitgenodigd wordt bij mensen thuis. Maarja: andere culturen, andere gewoontes!..

Nicole en ik gingen ook eens naar een Spaanse les, amai, wa hebben we geleerd: Hoe schrijf je de letter "a"! Van boven beginnen en het staartje op het einde niet vergeten. Daarna heeft ze da 2 keer op het groot bord voorgedaan! We hebben zoveel keer gezegd dat we da al wisten, maar voor haar was het gewoon belangrijk om daarmee te beginnen. Daarna dachten we iets moeilijker te krijgen en met echte lessen te gaan beginnen, maar nee, het dictee bevatte woorden als pera (peer), zapato (schoen) etc.. woorden die ik de eerste week al kon schrijven! Ze heeft mij gefeliciteerd met mijn handschrift, ze was onder de indruk dat ik zo mooi schreef, hoewel ik da helemaal niet doe :P Echt een simpele vrouw, die het duidelijk gewoon was om kindjes van 6 jaar te leren schrijven! Het werd dus een flop..

Er was een vergadering op school ivm het eindejaars"promo"feest, maar die ging dus toch nie door toen we daar waren omdat er bijna niemand was komen opdagen, typisch Peru!

Ik ben met mijn peruaanse mama en broer naar Lima geweest, haar kleren gaan kopen in verschillende fabrieken en naar het Plaza de Armas van Lima geweest, het echt Lima, het centrum.

Er zijn tennisvelden dicht in de buurt, dus ik ben eens gaan tennissen met mijn broer, een andere keer met mijn 2 broers en Nicole, maar niemand kan tennissen, dus is het nie echt plezant voor mij. Dan ben ik een week later met een goeie vriend José Luis Arturo Neira López (of ik zeg gewoon Neira) gaan tennissen, die kan het al wa beter maar nog altijd niet zoals ik zou willen :D Het belangrijkste is dat het plezant was.

De kerstsfeer zat er nie echt in, dus ik zag het helamaal nie aankomen dat het al kerstmis was, rap een paar cadeuatjes gaan kopen dus. Bij kertsmis zijn we naar tante Lili en nonkel Miguel geweest, ze wachten dus tot 12 uur om Jesus in zijn stalletje te leggen en daarna te eten met als dessert een paneton!
Ik heb 2 tshirten (1 van Inka Cola en 1 met puur jergas, dat zijn dialectwoorden, op) en een zampoña (panfluit van Peru) gekregen. Van Neira heb ik een colonia gekregen.

De 27ste was het de dag van het promofeest van Cooperativo, mijn school. Ik had een peruaanse als partner, ze helpt in de winkel van mijn peruaanse mama. Na het afdalen van de trappen, gingen we eten. Mijn naam werd afgeroepen als
"Daan ............ Ban ................... ...................... ................... Spietbroowek"
Er werden fotos gemaakt bij de taart en tijdens het dansen. Het dansen wordt geopend door "tiempo de vals", typisch liedje daarvoor.
Er was een hora loca (gek uur) dat er verklede mensen binnenkwamen met spuitbussen en ballonnen. Iedereen kreeg een herinnering (een kader met een foto van de hele klas en daarrond de fotos van iedereen uit de klas). Ik heb een schriftje laten rondgaan waarin ze nog een aandenken konden schrijven. Het was echt heel plezant! En alle meisjes met een mega kitcherig kleedje :P Zo zijn de promos hier xD

De dag daarna was ik uitgenodigd voor een andere promo van een publieke school, Comercio. Geraldine, de nicht van de eerste familie van nicole vroeg mij als partner. Om 8 uur was ik zoals afgesproken bij haar thuis, moest ik nog wachten tot half 10 om te vertrekken. Het begon saai, alle leerlingen van de 12 klassen werden een voor een afgeroepen met hun partners. daarna begon het dansen, of toch de muziek! Niemand begon te dansen, ze stonden allemaal stil. Na een tijdje begonnen we te dansen, en voor de eerste keer voelde ik mij beter als mijn peruaanse danspartner, zij kon dus echt helemaal niet dansen en was veel te hebberig met mij :D Ze vroeg mij zelfs om haar te omhelzen toen haar ex eraan kwam, dat heb ik toch mooi niet gedaan :D toen was er iets om te eten en heb ik met anderen gedanst.

Ik ben ne keer met Alexander en Angelique (2 belgen) op cafe gegaan zoals het moet. Ieder met zijn eigen glasen helemaal gevuld!

Samen met Neira ging ik naar het school mijn rapport afhalen maar zoals vele anderen van de klas, mochten we niet binnen zonder schooluniform. Mijn rapport waren ze dus vergeten en ben ik een paar keer moeten teruggaan de volgende week vooraleer ze het klaar hadden. Na die "clausura" (proclamatie) zijn we met een paar van de klas gaan eten!

Op oudejaarsavond ben ik met Neira en zijn zus met wa vrienden op cafe gegaan om een paar pintjes te drinken, Dat doen ze hier nie veel en het was plezant! Daarna zijn we met de familie naar Lili en Miguel geweest om nieuwjaar te vieren. Afgeteld tot 12 uur, maar dan: ge moet lentejas (kleine zaadjes) in uw broekzak steken en onder tafel leggen, 12 druiven eten (ik heb ze nie geteld, en dus meer als 12 gegeten :P) en een paar kleine vuurwerkjes aansteken.
Overal worden er langs de weg poppen met boodschappen verbrand, zodat al het slechte zich niet herhaalt in 2010. Dan na het eten gingen we (mijn broer Neil, Nicole en ik) naar "El Portón", een tuinfeest met zwembad. Maar het feest viel een beetje tegen, of het nu aan de slechte muziek hing of omdat mijn broer achter mij liep of omdat iedereen verspreid stond, er was geen sfeer aanwezig. Dus om 5-6 uur al naar huis gegaan.

1 januari was vreselijk saai bij de familie, de volgende dagen ben ik een keer naar het strand geweest met een paar vrienden, gaan tennissen met Neira (maar dat heb ik eerder al gezegd denk ik xD), we hadden een nieuwe leraar spaans gevonden en alles was geregeld voor de volgende dag. Maar hij kwam niet opdagen, dan heb ik hem uiteindelijk gebeld en bleek het dat hij in Ica zat en dat hij een ander jobke had gevonden daar. Ik zei hem sarcastisch: "Bedankt om het ons te laten weten", waarop hij gewoon "Oh das niks" zei. Sarcasme begrijpen ze hier nie altijd. Nicole en ik gaan dus een beetje aan zelfstudie doen met een spaans grammaticaboek :D
Ik ben bezig met tekenlessen, dus ik hoop dat ik er iets van ga leren :P

Er is een bingo geweest op het plaza de Armas hier in grocio prado. 6 januari was het het feest van de Melchorita en was er ongelooflijk veel volk hier. Ik heb een halve taart gewonnen omdat er een vrouw zodanig met hetzelfde nummer bingo moest hebben, pff.. En het winnen van de hoofdprijs van 1000 soles (250 euro) wat hier dus immens veel is, was maar 1 nummertje verwijderd!!!

Er was nog eens een bijeenkomst van afs, we moesten een evaluatiepapier invullen en da was het. Ik moest iets op gitaar spelen maar ze gaven mij een vreselijk ontstemde gitaar, maar ik heb een toch ietwat gestemd gekregen!!

Alexander en Angelique hadden mij hadden een paar vrienden (gringos) uitgenodigd om iets typisch Belgisch te eten bij hun thuis (Nicole, ik en 2 van Canada), omdat het hun laatste week is hier in Chincha! Hesperolletjes met prei (omdat er geen witloof was te vinden) en patatten.

Da was het zo een beetje, 15 januari vertrek ik 15 dagen op uitwisseling naar Huancayo!

Ik wens iedereen nog een gelukkig nieuwjaar!

Chau
Daan